شرکت رنگ نیپون برندگان مسابقه داخلی جوایز AYDA AWARDS در سال2024/2025 را اعلام کرد

 

 

 

AYDA AWARDS

برگزار کننده: شرکت رنگ نیپون

 

مراسم اعلام برندگان و اهدای جوایز پنجمین مسابقه دانشجویى 2024 AWARDS AYDA در ایران ، همزمان با هفدهمین دوره‌ی این مسابقه در آسیا

مسابقهAWARDS AYDA اولین بار در سال 2008 میلادی توسط شرکت رنگ نیپون با دیدگاه پرورش نسل بعدى استعدادها به وجود آمد. این مسابقه، سکویى است جهت الهام گرفتن دانشجویان معمارى که قصد دارند سطح مهارت‌هاى خود را از طریق ایجاد فرصت‌هاى آموزشى و همچنین برقرارى ارتباط با صاحبان صنایع کلیدى و معماران پیشگام بالا ببرند. جا دارد در اینجا از مدیر عامل محترم شرکت رنگ نیپون و بنیان گذار این مسابقه درایران جناب آقای سام صانعی به جهت تلاش و هزینه بسیار و مدیریت حرفه ای جهت راه یابی دانشجویان ایرانی به این رویداد کمال تشکر و قدر دانی را داشته باشیم.

این رویداد در طول سال‌ها، هزاران دانشجوى طراحى جوان با استعداد را، با ایجاد موقعیت‌هاى برقرارى ارتباط با سخنرانان و داوران سرشناس در صنعت طراحى تحت تأثیر قرار داده است. شرکت‌کنندگان در این مسابقه علاوه بر اخبار و اطلاعات دست اول این صنعت، آموزش‌هاى ارتقای مهارت را از طریق کارگاه‌هاى آموزشى مختلف و معماران مجرب و سخنرانان با تجربه به دست مى‌آورند و از تجربیات هم‌دوره‌ای‌های برون مرزى خود نیز بهره مى‌برند.

بدین طریق AYDA AWARDS یک جامعه از معماران حرفه‌اى ، جوامع صنعتى، با همکارى دانشکده‌هاى معمارى، فارغ‌التحصیلان و دانشجویان طراحى را به وجود آورده است. این مسابقه از آن پس رشد نموده و امروزه به عنوان یکى از بزرگترین مسابقات معماری دانشجویی در آسیا در میان19 کشور خود را به ثبت رسانیده است. کشورهایی که هم اکنون به صورت سالیانه مسابقه در آنها برگزار می‌شود عبارتند از: مالزى، سنگاپور، ترکیه، تایلند، فیلیپین، اندونزى، ویتنام، هنگ‌کنگ، چین، ژاپن، ایران، پاکستان، بنگلادش، هند، تایوان، سریلانکا، مصر،نیوزلند، استرالیا و آمریکا
. این مسابقه طی 16 سال گذشته در ۱9 کشور در آسیا با بیش از ۱۲۰۰ دانشگاه و موسسات آموزش عالی برگزار شده و بیش از ۱30،۰۰۰ دانشجو در آن مشارکت داشته اند.
در ایران نیز این مسابقه از سال 1396 توسط شرکت رنگ نیپون برگزار می‌گردد. این رویداد از نخستین مسابقاتی است که بین المللی بوده و مختص دانشجویان معماری برگزار شده است و از این حیث جزء پیشروان در حوزه‌ی مسابقات معماری به حساب می‌آید. ششمین دوره‌ی این مسابقه نیز در سال۱۴۰3 بر اساس تقویمی دقیق و از پیش اعلام شده به اجرا درآمد. موضوع مسابقه براساس تم آسیایی امسال، همگرایی: راهکار های جهانی محلی در طراحی اعلام شده بود و از سراسر ایران تعداد 38 طرح به دبیرخانه مسابقات ارسال گردید.

جلسات داوری طبق تقویم اعلام شده در تاریخ‌های مشخص در دفتر شرکت رنگ نیپون در تهران برگزار شد. در این جلسات همه‌ی داوران به جد حاضر شدند که عبارتند از خانم مهندس مینا معین الدینی، خانم مهندس انسیه خمسه و آفای مهندس مهران خوشرو.
داوری بر اساس اصول حرفه‌ای و معیار های ارائه شده توسط دبیرخانه بین المللی مسابقه انجام شد و داوران به قضاوت آثار برای انتخاب فینالیست‌ها پرداختند. در گام بعدی از دانشجویان با طرح های منتخب برای دفاع از آثار خود دعوت رسمی به عمل آمد. جلسات دفاع دانشجویان شرکت کننده، فرصت کنکاش بیشتر بر مبانی فکری آثار بود. در نهایت، داوران با جمع‌بندی و نگارش بیانیه به قضاوت خود پایان دادند.
مراسم اعلام برندگان و اهدای جوایز مسابقه دانشجویی AYDA AWARDS در ایران همزمان با هفدهمین دوره مسابقات آسیایی ، در روز 03/11/1403 درساختمان آگرا هال ( سالن همایش دفتر مرکزی شرکت رنگ نیپون)، با حضور آقای سام صانعی مدیرعامل شرکت نیپون، بنیان گذار این مسابقه در ایران، هیات داوران و جمعی از شرکت کنندگان برگزار و طی آن برگزیدگان این دوره معرفی شدند. سرانجام با رای نهایی داوران رتبه ی نخست اعلام و تندیس و تقدیرنامه ها اهدا گردید.
پس از این مرحله چندین فرصت کرکسیون بین برنده و داوران مهیا است تا نفر اعزامی با حداکثر آمادگی پا به رقابت های بین المللی بگذارند.

شایان ذکر است نفر اول این مسابقه در حوزه معماری در ایران به عنوان نفر برگزیده از ایران با 18 فینالیست دیگر از ۱9 کشور مختلف در آسیا، در مراسم داوری بین المللی توکیو ژاپن رقابت خواهد کرد و در نهایت برنده نفر اول بین المللی علاوه بر دریافت لقب طراح جوان آسیای سال 2024/25فرصت شرکت در برنامه جامع 3 هفته ای Discovery Design در دانشکده طراحی دانشگاه هاروارد در بوستون، ماساچوست، ایالت متحده آمریکا را توسط شرکت رنگ نیپون به ارزش بیش از 10.000 دلار را خواهد داشت.
سایر جوایز بین المللی شامل جایزه رنگ نیپون: جایزه نقدی به ارزش ۱۰۰۰ دلار
جایزه بهترین طراحی پایدار: جایزه نقدی به ارزش ۱۰۰۰ دلار
جایزه بهترین طراحی تاثیر گذار:جایزه نقدی به ارزش ۱۰۰۰ دلار

لیست اسامی برندگان ایران و تقدیر شدگان:
برنده نفر اول مسابقه ایران:محمد جواد موحد- نام اثر: پل ابریشم.
با دریافت لوح تقدیر و تندیس، دو سکه تمام بهار آزادی و شرکت در مسابقه آسیایی در کشور ژاپن.

برنده نفر دوم : سینا کاس پور – نام اثر: همگرایی یک مفهوم زیستی
با دریافت لوح تقدیر و تندیس و یک سکه تمام بهار آزادی

برنده نفر سوم : دانا غلامی – نام اثر: تولد دوباره یک رودخانه
با دریافت لوح تقدیر و تندیس و یک سکه نیم بهار آزادی

تقدیر شده اول: آزاده فاضلی نیا – نام اثر: اپاتان
با دریافت لوح تقدیر و تندیس
تقدیر شده دوم: زهرا رستمی – نام اثر: گذر فرین
با دریافت لوح تقدیر و تندیس

 

 

 

محمد جواد موحد ( نفر اول ) – پل ابریشم

پل ابریشم، پروژه‌ای در نزدیکی روستای دوست محمد و در مرز ایران و افغانستان واقع شده است. این پل در مسیر تاریخی جاده ابریشم قرار دارد و به عنوان نمادی از اتصال، تعامل و همکاری میان دو کشور عمل می‌کند. طراحی این پل نه تنها به جنبه‌های عملکردی و اجتماعی توجه دارد، بلکه به معماری بومی و اقلیم منطقه نیز پایبند است.
طراحی معماری و ساختار کلی
این پل از یک شبکه مدولار خطی تشکیل شده است که ترکیبی از توده‌های عملکردی و فضاهای باز را ارائه می‌دهد. ساختار متخلخل این پل بر اساس مفاهیم معماری سنتی و بومی شکل گرفته و تعادل میان فضاهای بسته و باز را به خوبی حفظ کرده است. طبقه همکف به صورت مجزا در محدوده هر کشور تعریف شده است، در حالی که طبقه بالایی به صورت یک پل مشترک عمل می‌کند و ارتباط میان دو کشور را تقویت می‌کند.
مصالح و روش ساخت
این پل با استفاده از مصالح بوم‌آورد مانند گل، خاک، سنگ و مشتقات درخت نخل ساخته می‌شود. مشارکت مستقیم مردم هر دو کشور در فرآیند ساخت، از طریق استفاده از تکنیک‌های معماری سنتی و مهارت‌های محلی، باعث تعامل اجتماعی و تقویت روابط خویشاوندی می‌شود. استفاده از مصالح بومی، علاوه بر کاهش هزینه‌ها، به هماهنگی بصری و زیست‌محیطی پروژه با بافت طبیعی منطقه کمک کرده است.
فضاهای تعاملی و عملکردی
این پل علاوه بر اینکه یک گذرگاه است، فضایی برای فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فراهم می‌کند. فضاهای باز طبقه همکف به صورت محلی و در محدوده هر کشور تعریف شده‌اند، در حالی که طبقه بالایی به عنوان یک فضای مشترک طراحی شده است. وجود بازار خطی در امتداد پل، فضاهایی برای تبادل کالا و خدمات ایجاد کرده و باعث رونق اقتصادی می‌شود. همچنین، فضاهایی برای برگزاری رویدادهای فرهنگی و اجتماعی، مدارس و دوره‌های آموزشی بین‌المللی نیز در نظر گرفته شده است.
تعامل با طبیعت
یکی از ویژگی‌های برجسته این پل، استفاده از پوشش گیاهی مانند درختان نخل در فضاهای باز میان توده‌ها است. این پوشش گیاهی نه تنها به زیبایی بصری پل کمک می‌کند، بلکه نقش مهمی در بهبود اقلیم محلی و ایجاد سایه و تهویه طبیعی ایفا می‌کند. این طراحی هماهنگ با محیط زیست باعث شده که پل به خوبی با طبیعت بیابانی منطقه سازگار باشد.
چالش‌ها
این پروژه با دو چالش اساسی روبرو است: اول، وجود دیوار مرزی میان دو کشور که یک مانع فیزیکی برای ارتباط مستقیم ایجاد می‌کند؛ و دوم، وجود اختلافات مرزی که بخشی از خاک ایران را در سمت دیگر دیوار قرار داده است. راه‌حل معماری ارائه شده برای این چالش‌ها، ایجاد فضایی بی‌طرف، غیررسمی و جدا از دخالت دولت‌های رسمی است که امکان تعامل و همکاری را برای مردم هر دو کشور فراهم می‌کند.
رویکرد اجتماعی و فرهنگی
این پل به عنوان یک فضای جمعی طراحی شده است که مردم را به تعامل و ارتباط دعوت می‌کند. فضاهای رویداد، تعامل، گفت‌وگو و دیدار در نقاط مختلف پل تعریف شده‌اند. بازارها، فضاهای آموزشی و برنامه‌های فرهنگی بین‌المللی، بستری برای تبادل فرهنگی و اجتماعی فراهم می‌کنند. این تعاملات به تقویت همبستگی میان مردم دو کشور کمک کرده و به عنوان نمادی از همکاری و همزیستی عمل می‌کند.

نوآوری در طراحی
طراحی پل بر اساس اصول معماری بومی و استفاده از فنون سنتی انجام شده است. توده‌های عملکردی به گونه‌ای طراحی شده‌اند که با فضاهای باز تعامل دارند و یکپارچگی خاصی میان عملکرد و معماری ایجاد می‌کنند. ساختار متخلخل پل، بافتی متنوع و جذاب به وجود آورده است که علاوه بر زیبایی، کارکردهای مختلفی را در بر می‌گیرد.

نقش اقتصادی
بازار خطی طراحی شده در امتداد پل، بستری برای تجارت و تبادل اقتصادی میان دو کشور فراهم می‌کند. این بازار نه تنها به رونق اقتصادی منطقه کمک می‌کند، بلکه به عنوان یک فضای اجتماعی و فرهنگی نیز عمل می‌کند و به مردم دو کشور امکان می‌دهد که در یک محیط مشترک به تبادل کالا و ایده بپردازند.
اهمیت اقلیمی
طراحی پل با توجه به اقلیم بیابانی منطقه انجام شده است. استفاده از سایه طبیعی، تهویه طبیعی و مصالح بومی باعث شده که پل با شرایط محیطی سازگار باشد و تجربه کاربری راحتی را برای بازدیدکنندگان فراهم کند. این رویکرد اقلیمی همچنین به کاهش مصرف انرژی و ایجاد یک فضای پایدار کمک می‌کند.
چشم‌انداز آینده
پل ابریشم می‌تواند به یک نمونه موفق از معماری مشترک و پایدار تبدیل شود که نه تنها مرزهای فیزیکی را از میان برمی‌دارد، بلکه مرزهای فرهنگی و اجتماعی را نیز کمرنگ می‌کند. این پروژه به عنوان یک نماد همکاری، می‌تواند الگویی برای سایر پروژه‌های مشابه در مناطق مرزی باشد. این پروژه با ترکیب معماری سنتی و مدرن، تعامل اجتماعی و فرهنگی، و رویکردی پایدار به طراحی، نه تنها نیازهای عملکردی منطقه را برآورده می‌کند، بلکه به تقویت همکاری و همبستگی میان دو کشور کمک می‌کند. این پل می‌تواند به عنوان یک نماد امید و آینده‌ای روشن برای مردم ایران و افغانستان عمل کند.

 

 

سینا کاس پور ( نفر دوم ) : احیای یک مفهوم زیستی
موضوع مسابقه ی امسال از دوبخش جهانی شدن و محلی بودن تشکیل شده است. در مورد مساله ی «یک جهانی شدن»، این موضوع به معنای شکل گیری و گسترش فرهنگی خاص در عرصه ی جهانی است. به این معنا که جهانی شدن، فرآیندی است هویت گریزکه اغلب منجر به یکسان سازی و خاص گرایی فرهنگی میشود. اما در مقابل، محلی گرایی، شاخه ای از آزادی خواهی است که هدف آن، داشتن حق انتخاب افراد است
باتوجه به موضوع مسابقه، طراحی پروژه ی پیشنهادی ما با این نقد آغاز شد که آیا در جهانی شدن ساختارِ فضاهای شهری امروزی که غالباً سببِ هموژنیزه شدن فضاها و درنتیجه شکل گیری و گشترشِ لامکان های شهری شده است، به موضوع شخصی سازی که با خود همگرایی فرهنگی را به همراه دارد توجه شده است؟
بستر طراحی :
بر اساس مطالعات میدانی، ما سایتی را برای طراحی انتخاب کردیم که به نظر می رسد نداشتن حق انتخاب، باعث شده که ساکنین محله، نتواند خودشان را بروز دهند
روگا محله، محله ای قدیمی با قدمتی 200 ساله در شهرستان بندر انزلی. محله ای که همواره زندگی، به همراه تجارت در لبه ی ساحلی به شکل بازار های آزاد هفتگی و دکان ها معنا داشته است. اما پس از مدرنیزاسیون شهری و ساخت و ساز بدون توجه به سبک زندگی زندگی ساکنین و شکل گیری آلودگی های زیست محیطی بسیار، این محله تبدیل به معابر باریک برای گذر خودروها شده است که علاوه بر بوی تعفن رودخانه، هیچ اثری از تجربیات شیرین گذشته، در آن باقی نمانده است.

استراتژی طراحی :
پروژه ی، «همگرایی، احیای یک مفهومِ زیستی»، تلاشی است برای معرفی تایپلوژی ای جدید و گسترش آن به صورت تدریجی، از طریق احیای مفهومِ چرخه ی زیستی همگرایی و خوانشی معاصر از عرصه ها و ساختارهای معماری بومی منطقه با معرفی ساختار فضایی نو مبتنی بر فضای های باز و نیمه باز و اتصال واحدها از طریق فضاهای آزاد به منظور شخصی سازی و بروز فرهنگی ساکنین بر اساسِ نقد به ساختار فعلی روگا محله بندرانزلی.

 

دانا غلامی – نام اثر: تولد دوباره یک رودخانه

همگرایی زمانی است که یک نقطه و یا یک خط به دیگری می‌رسند و تمایل دارند نتیجه و پایداری مشترک شکل دهند. این پروژه در یک نگاه جزئی‌نگر، همگرایی مردم، رودخانه اروندرود و پایانه آبراهی با راهکارهای محلی در مقیاس شهری است و در یک نگاه کلان‌نگر، همگرایی انسان، طبیعت و صنعت با راهکارهای جهانی در مقیاس ملی است.
سؤال:
چگونه می‌توان یک پایانه آبراهی را با نگاه همگرایی انسان، طبیعت و صنعت به صورتی پایدار به عنوان راهکاری محلی ولی با تأثیری جهانی طراحی کرد؟
فرضیه:
به نظر می‌رسد مولفه‌های اصول پایداری، منابع محلی، مفاهیم تاریخی و مصالح بومی در طراحی یک پایانه آبراهی، امکان همگرایی میان انسان، طبیعت و صنعت را فراهم می‌کند.
هدف:
همگرایی انسان، طبیعت و صنعت به صورتی پایدار.
چکیده:
آبادان شهری در جنوب غربی ایران است. شهری که گذشته‌اش بسیار پیشروتر از وضعیت امروزش بوده است. شهری که شهر اول رئی‌ها بوده اما امروزه هویت خود را از دست داده است. این شهر زمانی مهم‌ترین بندرگاه کشور را در اختیار داشته و محل اصلی واردات و صادرات کشور بوده است. بندرگاهی که همجوار با رودخانه اروندرود است؛ رودخانه‌ای منحصر به فرد که از انتهای رودخانه کارون شروع و در ابتدای خلیج فارس تمام می‌شود. رودخانه‌ای که تنها رودخانه کشور است که قابلیت رفت‌وآمد کشتی را دارد، اما امروزه به دلیل جنگ با عراق و سیاست‌های بعد از آن از آن استفاده نمی‌شود.
شهری که جنگ تخریبش کرد اما از پا درنیاورد. اروندرود در کنار پالایشگاه و زمین‌های حاصل‌خیز، در سده اخیر هویت و اقتصاد این شهر و منطقه را شکل داده‌اند؛ هویتی که با شهر درگیر است اما ارتباط با مردم ندارد. شهری که اطرافش با رودخانه‌های اروندرود و بهمنشیر محاصره شده و شهر در میان آن‌ها شکل گرفته است. شهری که مرکزش پالایشگاه است و شهر به دور آن شکل گرفته، شهری که ظاهرش بیابانی اما پوشیده از نخلستان و زمین‌های کشاورزی است.
جنگ، سیاست‌های نادرست، کمبود توجه و به‌روز نشدن شهر، عملاً بخش‌هایی از این هویت شهری و منطقه‌ای را از بین برده و به خاموشی نزدیک کرده است. رودخانه بدون استفاده اروندرود، یکی از نمادهای مهم و تاریخی این شهر است. این رودخانه که یکی از دلایل اصلی رشد و شکوفایی شهر بوده، اکنون بلااستفاده مانده است.
نتیجه‌گیری:
پایانه آبراهی اروندرود نتیجه همگرایی انسان، طبیعت و صنعت است. این پایانه با استفاده از اصول پایداری، منابع محلی، مفاهیم تاریخی و مصالح بومی ساخته می‌شود و راهکارهای محلی در مقیاس شهری آبادان و راهکارهای جهانی در مقیاس کشورهای همجوار همچون عراق ارائه می‌دهد.
این پروژه تلاشی برای صلح و توسعه دو کشور است؛ دو کشور ایران و عراق که بعد از گذشت جنگ و سال‌ها نزاع سیاسی و اقتصادی، می‌خواهند مسیری رو به پیشرفت و جهانی شدن طی کنند. این پروژه حلقه‌ای از صلح را میان این دو ایجاد می‌کند و قصد دارد مسیر تازه‌ای برای اقتصاد دو کشور باز کند.
طرح تلاش می‌کند آینده‌نگر باشد و هم به آینده شهر و هم به آینده نسل جدید فکر کند. در دهه‌های اخیر، پروژه‌هایی در مقیاس کلان در شهر آبادان ساخته و طراحی نشده است. این پروژه قرار است به عنوان یک پروژه آبراهی بزرگ‌مقیاس طراحی شود و می‌تواند میانگیر بین المان‌های معماری شهر آبادان و نیازهای مردم شهر باشد.
سالیان است که مولفه‌های قدیمی و تکراری روند ساخت‌وساز در شهر آبادان را در بر گرفته‌اند؛ این طرح می‌تواند با استفاده از مولفه‌هایی همچون اصول پایداری، منابع محلی، مفاهیم تاریخی و مصالح بومی، از زاویه‌ای دیگر به معماری شهر آبادان بپردازد و الگوهای جدیدی را طراحی و اجرا کند.
پایانه آبراهی یک پروژه پایدار و قابل توسعه خواهد بود که امکان این را دارد نسبت به نیاز جامعه و منطقه خود را وفق دهد و همیشه در حال توسعه و تغییر باشد. همچنین این پروژه مبتنی بر این امید است که بازیافت و استفاده بهینه از ابزار و مواد، یکی از راه‌حل‌های مؤثر در طراحی باشد.
این پایانه بر این اصل تمرکز دارد که پروژه باید خود را از شرایط و وضع موجود تولید کند و در تلاش است میانگیر اهدافی همچون راهکارهای محلی و جهانی، تعاملات دو کشور و پایانه آبراهی پایدار باشد. پایانه آبراهی می‌خواهد خود را از نتیجه همگرایی انسان، صنعت و طبیعت استخراج کند و خواهان آن است که مردم را در پایانه آبراهی همجوار با رودخانه اروندرود شریک کند و این مشارکت به صورتی پایدار حاصل شود.
در نتیجه، پایانه آبراهی نه تنها به بهبود شرایط محیطی و افزایش بهره‌وری صنعت کشور کمک می‌کند، بلکه هویت شهر آبادان را تقویت کرده و نشان‌دهنده ارتباط انسان، طبیعت و صنعت است.

 

 

 

با سلام و احترام،

در ابتدا ما داوران مسابقه AYDA AWARDS 2024 از برگزارکنندگان این مسابقه برای ایجاد این فرصت عالی برای دانشجویان به منظور بررسی طرحهای متنوع و نوآورانه که ارائه شده است، صمیمانه تشکر می نماییم. این فرصت به ما امکان میدهد که از آثار بی نظیری که توسط شرکت کنندگان ارائه شده است بهره مند شویم.
پس از بررسی دقیق طرح های ارائه شده، اینجانبان انسیه خمسه ، مینا معین الدینی و مهران خوشرو به اعلام نتایج زیر می پردازد:

” طرح منتخب اول : پل ابریشم “

” طرح منتخب دوم : احیای یک مفهوم زیستی “

” طرح منتخب سوم : تولد دوباره یک رودخانه “

برگزار کننده این مسابقه، شرکت رنگ نیپون از تمامی شرکت کنندگان برای تلاش و مشارکت ارزشمندشان قدردانی می کند و امیدوار است مراحل آتی این رقابت به خلق طرح هایی اثرگذار و پایدار منجر شود.